Stadstuin: als bloemen vleugeltjes krijgen

Na grondige renovatiewerken aan de woning heerste koning onkruid met harde hand in deze kleine ommuurde tuin achter een woning in Sint-Baafs-Vijve. De eigenares contacteerde tuinaannemer Christoph Soenens die haar een strak nieuw grondplan onder de neus schoof, maar dat was niet wat zij in gedachten had. De eigenares droomde immers van een rustig zithoekje, volop bloemen en bijen en misschien zelfs een waterpartij om nog meer leven naar de achtertuin te lokken. Met dat wensenpakket ging Christoph aan de slag en het resultaat toont dat dromen in werkelijkheid nog mooier kunnen zijn dan in gedachten.

Met man en macht verwijderden Christoph en zijn team alle onkruiden uit de achtertuin. Vervolgens plaatste hij verhoogde hardhouten plantbakken langszij en achteraan integreerde hij een tuinbank waar de eigenares ook langgerekt in de zon kan gaan liggen. In een hoek van de woning kreeg de eigenares een ruim hardstenen terras dat aanleunt tegen een kleine vijver.

Ondiep gelegen nutsleidingen in de ondergrond bepaalden de diepte van de waterpartij. De opstaande rand in blauwe hardsteen nodigt uit om met de neus boven het water te komen hangen en op zoek te gaan naar leven tussen de weelderig tierende waterplanten. Plantvakken rondom verzachten de harde contouren van het verhoogde watervlak. In een hoek van de tuin maakte Christoph een pergolaconstructie, niet om planten langs te leiden, maar om discreet de was te kunnen laten drogen.

Tegenwoordig kiest een tuineigenaar bij de heraanleg van zijn tuin voornamelijk voor een onderhoudsvriendelijk ontwerp. Vaak houdt dat in dat de plantenrijkdom in de ‘vernieuwde’ tuin verschraalt. In dit project laat tuinaannemer Christoph Soenens zien dat het ook anders kan. De opdrachtgeefsters koos dan wel bewust voor bloemen en planten die veel insecten naar haar tuin moeten lokken, maar het is de tuinaannemer die haar wensen vertaalt en met een ruime variatie haar groene tuindroom tot leven laat komen.

In de hedendaagse tuin hebben siergrassen de invasieve bamboevariëteiten meer en meer naar de achtergrond verdrongen. Terecht, want deze relatief makkelijk te onderhouden planten bekoren jaarrond met hun bloeiaren en winters silhouet. Een zeer populair siergras is Calamagrostis x acutiflora ‘Karl Foerster’. Dit pluimstruisriet werd vernoemd naar een Duitse plantenveredelaar en tuinfilosoof. Oorspronkelijk komt Calamagrostis voort in het noorden van het Amerikaanse continent. Het is een steil opgaand siergras met smalle groene bladeren die tot bijna twee meter lang worden. Zowel alleen als in groep gooit hij hoge ogen in de tuin. Vanaf het begin van de zomer tooit dit compacte siergras zich met lichtgele pluimige bloemaren die naar de herfst toe goudachtig verkleuren. Deze soort staat graag zonnig en in een vochtige bodem, maar ook aan zee en in drogere gronden houdt dit struisriet stand. In de vroege lente kunt u de uitgebloeide stengels wegknippen.

Een andere sterke en decoratieve plant in deze tuin is Euphorbia characias ssp wulfenii. Deze wolfsmelk behoort tot een plantengeslacht waarvan wereldwijd meer dan 2000 soorten voorkomen. Deze soort heeft blauwgroene lancetvormige bladeren en bloeit in de vroege zomer met gele bloemen die omgeven zijn door opvallend geelgroene schutbladeren. Het wordt een tamelijk grote plant (ca. 1 m in hoogte en omtrek) die zowel solitair als in groep een mooie aanwinst is. De bloemen kunnen in een boeket worden verwerkt, maar pas op voor huidcontact met het giftige witte melksap dat uit de plant komt. Om allergische reacties te vermijden draagt u best beschermende handschoenen.

Niemand wenst wilde distels in de tuin. Nochtans zijn er enkele variëteiten die meer dan de moeite waard zijn. De kogeldistel (Echinops ritro) is er zo eentje. Deze distel draagt staalblauwe bolvormige bloemhoofdjes die bestaan uit honderden kleine stervormige bloempjes. De bladeren zijn stekelig en diepingesneden. De kogeldistel wordt circa een meter hoog. Bij bijen en vlinders is de plant zeer in trek.

Stipa tenuissima of vedergras behoort tot de grote familie van de ‘echte grassen’ of Poaceae. Dit siergras behoudt ook tijdens de strenge wintermaanden zijn bladkleur. Het tooit zich met vederlichte witte tot zilverachtige bloemaren die in de wind zeer wendbaar zijn. Stipa verdient een plek in de volle zon en een goed drainerende, droge bodem.

Tussen de stapstenen naast het vijvertje koos Christoph voor Leptinella squalida, een tedere bodembedekker met kleine varenachtige blaadjes. Voorheen heette dit plantje Cotula. Het koperknoopje wordt niet hoger dan 7 cm en draagt tijdens de zomermaanden kleine, asterachtige gele bloemetjes. In de winter behoudt het koperknoopje zijn kleur. Sneeuw en regen zijn evenwel niet zijn beste vrienden, maar een goed gedraineerde bodem en voldoende vocht zorgen voor het beste resultaat. Het eerste jaar na aanplant kan het verwijderen van grasjes en kleine onkruidjes wel wat werk bezorgen, maar eenmaal de zoden zijn dichtgegroeid, krijgt onkruid nog nauwelijks een kans.