Waarom wachten om te genieten?

Al lang droomde de eigenaar in de Limburgse fruitstreek van een grote landschapstuin met bergrivier en gestileerde groene accenten. En omdat hij pas op gevorderde leeftijd aan deze droom begon, koos hij meteen voor grote planten. Hij wilde geen jaren meer wachten op wat hij al zo lang voor ogen had. Tuinaannemer Willy Reynders begreep hem volkomen, puurde zijn inspiratie uit het Oosten en creëerde een rustgevende kijktuin om u tegen te zeggen. Ook de ruime parking moest dat gevoel van vrijheid en ruimte weerspiegelen.

De harmonie tussen tuinaannemer en huisarchitect

Het was een zegen dat Willy hier goed kon samenwerken met de huisarchitect. Alle leefruimtes en een grootse koivijver bevinden zich immers op een hoger niveau. Glaspanelen zorgen voor beschutting tegen de wind en versterken het veiligheidsgevoel. Daardoor gaat het ruimtegevoel haast naadloos over in de rest van de tuin en voelt de bewoner zich maximaal verbonden met de groene omgeving.

Genieten van op afstand

Vermits de eigenaar een stille genieter is en alles liever van op een afstand bekijkt, moest Willy werken met grote gebaren in het landschap. Het bleek niet zo eenvoudig om een bergriviertje aan te leggen in deze hellende tuin. In plaats daarvan gaf Willy de voorkeur aan drie afzonderlijke vijvers op verschillende hoogtes. Deze verbond hij onderling met elkaar via lange kiezelstroken en zwerfkeien. Alsof het om de uitgedroogde bedding van een rivier gaat. Elke waterpartij kreeg het gezelschap van een opvallend kunstwerk. Zo kijkt de bewoner achteraan op wilde zwanen (brons met witte emaillaag) die lijken op te stijgen vanaf de waterkant. Tegen de tuingrens zorgen gevarieerde hagen voor de nodige privacy.

De beplanting oogt als meesterlijke kunstwerken die zich hebben opgericht tussen de keien en aan de randen van het perceel. Vanaf de woning hebben de eigenaars een goed zicht op diverse bordereilanden met een bonte verzameling van zuilvormen, bollen, treurende en grillige groenstructuren. De bladkleuren gaan van lichtgroen tot donkergrijs, maar in de herfst voeren geel en rood de boventoon. Enkele robotmaaiers zwerven onafgebroken over het gazon en houden het gras gemillimeterd. Achteraan in de tuin wenste de eigenaar een grote fruitboomgaard met tal van fruitvariëteiten.

Op termijn wil hij nog een ruime zwemvijver die Willy met kennis en kunde beslist vlot in het geheel zal passen, want dat is wat hij tot nog toe al perfect deed: zijn dromen waarmaken…

Met liefde voor groen

Heel wat bomen werden in groot formaat aangeplant. Het meest opvallend zijn de Japans geïnspireerde snoeivormen, waarbij vooral de coniferen zeer geslaagd zijn.

Acer palmatum ‘Shishigashira’ lijkt op een uit de kluiten gewassen bonsai, zo dicht staan de twijgen en de bladeren. Deze bonsai is een trage groeier die na tien jaar hooguit 150 cm hoog is. Hij is goed winterhard en gezond.
Parrotia persica of Perzisch ijzerhout is lid van de familie van de toverhazelaars (Hamamelidaceae). De glanzende bladeren krijgen bij het uitlopen een rode rand. In de herfst verkleuren ze prachtig van geel naar rood. De onopvallende bloei in het vroege voorjaar bestaat bij nader inzicht uit een groep baksteenrode meeldraden en is eigenlijk best mooi. Deze boom wordt vijf tot zeven meter hoog.
Sequoiadendron giganteum of mammoetboom is een zeer grote conifeer met dikke bast die je gerust eens met je vuist mag bekloppen. Het doet geen zeer, en vandaar ook de volksnaam Boksboom. Bij ons worden het dan wel niet de giganten zoals in de VS, maar groot zijn ze zeker en daarmee niet echt bestemd voor een kleine tuin.
Stewartia pseudocamellia is een prachtige kleine boom die het beste combineert van een verfijnde plataan met de bloemen van een Camellia sasanqua. In de herfst krijgen de bladeren prachtige gele en rode kleuren. Kortom, een absolute schoonheid die veel meer toegepast zou moeten worden in onze tuinen. Deze boom is goed winterhard, al kunnen jonge planten soms winterschade tonen.