Overslaan en naar de inhoud gaan

Tuin des overvloeds

Luc Moyaert is vanalles en doet vanalles. Tuin en natuur zijn daarbij een constante. Hij is bestuurslid van de lokale Tuinhier Veldegem, vrijwilliger in een bosgroep Houtland en Withuis Loppem, ruimt mee zwerfvuil op met KWB & Buren en gaat op vraag van een lokale uilenwerkgroep ’s nachts mee uilen tellen. Tussen dat alles door was hij jarenlang verknocht aan zijn koersfiets. Hoe dit alles te combineren met een tuin van 8.000 m²? “Ik ben een nerveus type. Ik moet altijd bezig zijn” lacht hij terwijl we aan de keukentafel zitten met koffie en een koekje, maar vooral met zicht op de achtertuin.

Tuinfiche

  • Wie? Luc en Marleen Moyaert
  • Waar? Zedelgem
  • Oppervlakte? 8.000 m²
  • Type? Aaneenschakeling van siertuin, moestuin en een bosgedeelte
  • Ouderdom? Siertuin en bostuin, 5 jaar. Moestuin, 15 jaar.
  • Ontwerp en realisatie? Siertuin door een tuinaannemer met helpende handen van de tuineigenaar, bostuin in samenwerking met de lokale bosgroep.

Naar een moestuin

“Toen we ons huis kochten in 1981 was het dit. Een tuin van ongeveer 800 m². In de stad klinkt dat als een immense oppervlakte, in Zedelgem met landbouwgrond achter de deur was dat toen niet overdreven groot.” Voor Luc, met een job die hem vaak wekenlang in het buitenland vasthield, volstond het tot hij besloot dat buitenland net een stap te ver was voor familie en eigen leven. Het moest gecompenseerd met meer tuinwerk. Luc kocht 700 m² bij.

Zowat de helft zou vanaf nu zijn moestuin zijn. Vandaag steken groenten, bessen, bloemen en fruit er elkaar de loef af in groeikracht en gezondheid. “Niets bespoten” zegt hij met klem! Wat hij wel doet is veel aandacht besteden aan bemesting en bodemleven. Patentkali en bokashi staan altijd klaar. De bokashi is van eigen productie.

Natuurlijke tuin in Zedelgem

In zijn werkhuis belanden etensresten in een plastic emmer met geperforeerde bodem. Zelf staat die in een tweede, gesloten emmer. “Door er micro-organismen toe te voegen fermenteert het keukenafval en drupt er sap uit: het eigenlijke bokashi. Dat sap vermeng ik 1 op 100 met water, al neem ik het niet altijd zo nou”. Het is pure plantenvitamine. “Net als de pulp die achterblijft in de emmer. Graaf het in en je vindt er drie weken later niets van terug”.

Dozen vol lekkers

Opvallende aanwezige in de moestuin een veelheid aan afrikaantjes en andere bloemen. Ze staan langs en tussen forse rijen bonen, erwten, wortelen, kolen en zelfs asperges. De bloemen zijn er niet voor de schoonheid, wel omdat ze met hun sterke geur de groenten overklassen. Het is een klassieke manier van plantenbescherming. Lastige insecten zoals wortel- en koolvlieg ontdekken op die manier hun favoriete groente niet. Een bloemenveldje naast de tuin is er dan weer om bijtjes in een grote verscheidenheid te lokken. “Op weg hier bestuiven ze ook de bloemen van de groenten en fruit en zorgen zo voor meer vruchten” legt Luc uit. 

In de serre al eenzelfde uitbundigheid: tomaten in smaken en kleuren, meloenen die liggen te rijpen, druiven die op weg zijn om als eieren zo groot te worden en aardbeien ‘op hoogte, geplant in buizen. Dat het er allemaal prachtig bijstaat! “Ik weet dat niet” zegt hij bescheiden, maar voegt er wel aan toe hij zaait en plant met de meter in de hand en dat de opbrengst veel te groot is voor zijn eigen gezin, zelfs als de kinderen en kleinkinderen komen mee-eten. Zo goed als elk bezoek eindigt dan ook in de moestuin, met een doos vol vers. En zelfs dan is er nog teveel. Het wordt weggegeven aan vrienden en kennissen. “Mensen waarderen dat en ik heb er plezier aan om te geven” glimlacht Luc.

Image
Natuurlijke tuin in Zedelgem
Image
Natuurlijke tuin in Zedelgem
Image
Natuurlijke tuin in Zedelgem
Image
Natuurlijke tuin in Zedelgem

Leven in het bos

De moestuin is niet het einde van zijn tuinverhaal. Na het overlijden van zijn vader, kwam de grond achter de tuin vrij van landbouwactiviteit. Marleen en hij kochten een stukje bij. “Niet om het af te snoepen van de landbouw, daar ben ik te zeer boerenzoon voor, wel om natuur te creëren zodat de kleinkinderen bij pépé kunnen ravotten”.

Met steun van de lokale boswerkgroep Houtland werd het puur natuur. Aan de rand bedragende struiken en bomen als voedselvoorraad voor vogels die het in de winter wel eens moeilijk hebben en in het midden een eerder dicht geheel van onder andere wilgen, eik en els. Het dient als schuil- en nestplaats voor alles wat maar kruipt, loopt en vliegt in de natuur. Dat het dankbaar gebruikt wordt bewijzen even op de uitkijktoren zitten en meer nog de beelden van een nachtcamera. Een marter, vos, hert -effectief een hert- en natuurlijk ook reeën, konijnen en hazen paraderen op de catwalk. De amfibieën zijn niet vergeten. Voor hen is er een poel gegraven met gemakkelijke in- en uitstap. Achter die poel staan twee bijenkasten. “Niet van mij, maar van Joël, een imker uit de buurt”.

In dit groene paradijs dachten Luc en Marleen ook aan zichzelf, hun familie en vrienden. Een gazebo of schuilhut staat klaar met tafel en banken om gezellige momenten te beleven. Vaste activiteit hier is een partijtje petanque. Het gebeurt niet zomaar één keer per zomer, maar vaak. Getuige het ‘telplankje’ op tafel. Terug naar huis omdat papier en stylo vergeten zijn? Niet hier!

Tuinwerk is geen tuinwerk

Die evolutie ‘ver van huis’ maakte het mogelijk dat de vroegere tuin siertuin werd, in de echte zin van het woord. “Ik durfde er niet zelf aan beginnen, want ik ken er te weinig van” schuift Luc alle eer voor het resultaat naar Pieter Declerck van BPS Tuinen uit Loppem. Hij kreeg zo goed als carte blanche om de tuin onder handen te nemen. “Als hij er maar voor zorgde dat mijn ‘lochting’ niet in de schaduw kwam te liggen”. Pieter ging aan de slag met een grote verscheidenheid aan planten, zowat zijn handelsmerk.

Natuurlijke tuin in Zedelgem

De border is groots. Ook in formaat. 40 m lang en 3 m breed. “Enkele jaren geleden deden we mee aan open tuinen Landelijke Gilden. 620 mensen kwamen er over de vloer en meestal was de reactie: mooi, maar het vraagt zeker veel werk. Toch is dat niet zo” zegt Luc met klem. “Goed toegegroeid is er amper werk aan! Eens per week loop ik er eens langs om hier en daar een onkruid te plukken en verdorde bloemen weg te nemen. Het is niet eens een half uurtje per week”. Het gazon krijgt meer tijd. Luc wil het smetteloos groen hebben. “De bijtjes hebben de bloemen erlangs!” Vandaar eens per maand een portie gazonmest, wekelijks maaien maar ook direct ingrijpen als er kruiden in groeien. “Ook hier niet en nooit met herbiciden. Paardenbloemen steek ik uit met een mes en klaver pluk ik uit tot er weer alleen gras staat”.

Natuurlijke tuin in Zedelgem

Hoeveel tijd hij dan wel aan de tuin besteed? “Misschien vier uur per dag, maar dat is geen werken hé” zegt hij fel. “Dat is genieten. Het eerste dat ik ’s morgens doe is mijn witte duifjes loslaten. Als je ze ziet opklimmen tegen de blauwe lucht, dat is toch mooi en als je dan in de tuin bent en je hoort de vogels fluiten, in ruil mogen ze van mij gerust wat bessen en zaden eten. En wat ik ’s avonds als laatste doe. Mijn kippen opsluiten. Soms duurt het dan wel een uur voor ik terug in huis kom”.

Over de tuinaannemer

Een border die van vroeg tot laat in het jaar mooi is en heel wat vlinders en bestuivers lokt. De wens van Luc en Marleen was duidelijk. “Voor het overige kreeg Pieter carte blanche van ons” situeert Luc. Tuinborders en plantencombinaties zijn de specialiteit van Pieter of beter van zijn bedrijf Bellis Perennis of kortweg BPS-tuinen in Loppem (www.bpstuinen.be).

In de border niet alleen vaste planten. Hier nog Buxus als groene ruggengraat. Vandaag zou Pieter voor een andere groenmaker kiezen. “Toen was er amper sprake van buxusmot”.  Luc houdt ze goed in de gaten en roept Pieter erbij om wanneer nodig in te grijpen met een absoluut biologisch product, een bacille preparaat dat alleen rupsen treft. In Vlaanderen mag het alleen door tuinaannemers met een fytolicentie gebruikt worden”. Andere vaste elementen in de border zijn struikrozen. “Floribunda’s en Mosschata-hybriden, onder andere van Lens roses”. Ze zorgen voor extra hoogte en structuur in de border. Verder een grote mix aan kleuren structuren. ‘Kwestie van absoluut en nooit monotoon of saai te zijn. Vandaar ook de grote verscheidenheid aan kleuren, bloemvormen en formaten. Voor sommige tuinliefhebbers zou dit zeker te bont en te veel zijn, maar voor Luc en Marleen mocht het”. En of. Ze zijn tevreden.

Stokken en steunen zijn nergens te zien, want overbodig. “Het is een kwestie van de juiste planten te kiezen en te combineren” wijst Pieter in de richting van sterkmakers als konninginnenkruid (Eupatorium) en guldenroede (Solidago) die onder andere Thalictrum -een wat minder sterk op eigen stegels staande plant- rechtop houden. “In de winter is deze border niet minder mooi dan nu” geeft Luc Pieter een extra compliment. “De meeste planten hebben bloemschermen, zaaddozen of stengels die ook in de winter mooi rechtop blijven staan en extra mooi zijn onder een laagje rijm”.

Vind een tuinaannemer in je buurt.

Natuurlijke tuin in Zedelgem
Natuurlijke tuin in Zedelgem
Natuurlijke tuin in Zedelgem
Natuurlijke tuin in Zedelgem
Natuurlijke tuin in Zedelgem
Natuurlijke tuin in Zedelgem
Natuurlijke tuin in Zedelgem
Natuurlijke tuin in Zedelgem
Natuurlijke tuin in Zedelgem
Natuurlijke tuin in Zedelgem